پایداری حرارتی بادوام بارزترین ویژگی آرامید 1313 مقاومت در برابر دمای بالای آن است که می توان برای مدت طولانی در دمای بالای 220 درجه سانتیگراد بدون پیری از آن استفاده کرد. خواص الکتریکی و مکانیکی آن تا 10 سال قابل حفظ است و پایداری ابعادی آن عالی است. در حدود 250 ℃، نرخ انقباض حرارتی آن تنها 1٪ است. قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض دمای بالای 300 درجه سانتیگراد باعث انقباض، شکنندگی، نرم شدن یا ذوب شدن نمی شود. فقط در دمای بیش از 370 درجه سانتیگراد شروع به تجزیه می کند. کربنیزاسیون فقط در حدود 400 درجه سانتیگراد شروع می شود - چنین پایداری حرارتی بالایی در الیاف آلی مقاوم در برابر حرارت نادر است.

ضد شعله افتخار. درصد اکسیژن مورد نیاز برای سوختن یک ماده در هوا را شاخص اکسیژن حدی می نامند و هر چه شاخص حدی اکسیژن بیشتر باشد، عملکرد بازدارنده شعله آن بهتر است. معمولاً میزان اکسیژن موجود در هوا 21 درصد است در حالی که شاخص حدی اکسیژن آرامید 1313 بیشتر از 29 درصد است و آن را به یک الیاف مقاوم در برابر آتش تبدیل می کند. بنابراین، در هوا نمی سوزد و به احتراق کمک نمی کند و خاصیت خود خاموش کنندگی دارد. این ویژگی ذاتی که از ساختار مولکولی خود به دست می آید آرامید 1313 را به طور دائمی مقاوم در برابر شعله می کند، از این رو به عنوان "الیاف نسوز" شناخته می شود.

عایق الکتریکی عالی. آرامید 1313 دارای ثابت دی الکتریک بسیار پایینی است و قدرت دی الکتریک ذاتی آن باعث می شود که عایق الکتریکی عالی را در شرایط دمای بالا، دمای پایین و رطوبت بالا حفظ کند. کاغذ عایق تهیه شده با آن می تواند ولتاژ شکست تا 40 کیلو ولت بر میلی متر را تحمل کند و آن را به بهترین ماده عایق شناخته شده جهانی تبدیل می کند.

پایداری شیمیایی برجسته ساختار شیمیایی آرامید 1313 بسیار پایدار است، در برابر خوردگی اسیدهای معدنی بسیار غلیظ و سایر مواد شیمیایی مقاوم است و در برابر هیدرولیز و خوردگی بخار مقاوم است.

خواص مکانیکی عالی آرامید 1313 یک ماده پلیمری منعطف با سفتی کم و کشیدگی زیاد است که به آن قابلیت ریسندگی مشابه الیاف معمولی می دهد. می توان آن را به پارچه های مختلف یا پارچه های نبافته با استفاده از ماشین های ریسندگی معمولی پردازش کرد و در برابر سایش و پارگی مقاوم است، با طیف وسیعی از کاربردها.

مقاومت در برابر تشعشع فوق العاده قوی مقاوم در برابر آرامید 1313 α、β、χ عملکرد تشعشعات ناشی از تابش و اشعه ماوراء بنفش عالی است. با استفاده از 50Kv χ پس از 100 ساعت تابش، استحکام فیبر در 73% اولیه باقی ماند، در حالی که پلی استر یا نایلون قبلاً به پودر تبدیل شده بود.