การลดน้ำหนักถือเป็นภารกิจสำคัญในการออกแบบและการผลิตเครื่องบิน ซึ่งสามารถช่วยให้เครื่องบินทหารมีประสิทธิภาพการบินที่ดีขึ้น และปรับปรุงการประหยัดเชื้อเพลิงของเครื่องบินการบินพลเรือน แต่หากความหนาของชิ้นส่วนที่มีรูปร่างเป็นแผ่นบนเครื่องบินบางเกินไป ก็จะประสบปัญหาเรื่องความแข็งแรงและความแข็งไม่เพียงพอ เมื่อเปรียบเทียบกับการเพิ่มโครงรองรับ การเพิ่มวัสดุแซนวิชที่มีน้ำหนักเบาและแข็งระหว่างแผงสองชั้นสามารถปรับปรุงความสามารถในการรับน้ำหนักได้อย่างมากโดยไม่ต้องเพิ่มน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญ

ชั้นของไม้เนื้ออ่อนหรือวัสดุแกนพลาสติกโฟมถูกเติมระหว่างพื้นผิวด้านในและด้านนอกของผิวหนังที่ทำจากอีพอกซีเรซินเสริมใยแก้ว (พลาสติกเสริมใยแก้ว) ไม้เนื้ออ่อนยังเป็นหนึ่งในวัสดุแซนวิชที่เก่าแก่ที่สุดที่ใช้ในเครื่องบิน เช่น เครื่องบินไม้ที่มีชื่อเสียงในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง - เครื่องบินทิ้งระเบิดยุงของอังกฤษ ซึ่งทำจากไม้อัดโดยมีไม้เบิร์ชสองชั้นประกบอยู่ระหว่างไม้เนื้ออ่อนชั้นหนึ่ง

ในอุตสาหกรรมการบินสมัยใหม่ วัสดุหลักที่ใช้ ได้แก่ โครงสร้างรังผึ้งและพลาสติกโฟม รังผึ้งที่ดูเหมือนอ่อนแอสามารถทนต่อการกระแทกของรถบรรทุกหนักได้ เนื่องจากรังผึ้งที่มีความเสถียรเช่นโครงสร้างกริดจะขัดขวางการโก่งงอ ซึ่งคล้ายกับหลักการที่ว่ากล่องกระดาษลูกฟูกมีกำลังรับแรงอัดสูง

อลูมิเนียมเป็นโลหะที่ใช้กันมากที่สุดบนเครื่องบิน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะใช้โครงสร้างที่ประกอบด้วยแผงโลหะผสมอลูมิเนียมและแผงแซนวิชรังผึ้งอลูมิเนียม